-
1 zbijać
I. vt1) ( łączyć gwoździami) zusammennageln, zimmern6) \zbijać czyjeś argumenty jds Argumente entkräften [ lub widerlegen]zbić majątek ein Vermögen machenzbić kogoś z tropu jdn irre machen, jdn aus der Fassung bringenII. vr2) ziemia, sól: klumpen, Klumpen bilden
См. также в других словарях:
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego
cios — 1. Iść, pójść za ciosem «kontynuować to, co się dobrze zaczęło»: Idź za ciosem, nie zwlekaj, ciesz się z osiągnięć. Nie z tej 4/1993. 2. Zadać cios komuś, czemuś «pokonać, zniszczyć kogoś, coś, nie dopuścić do kontynuacji jakiegoś procesu»: (...) … Słownik frazeologiczny
razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… … Słownik języka polskiego